Obturacyjny bezdech senny jest stosunkowo często występującym schorzeniem, które dotyka około 5-15% populacji. Zaburzenie to zazwyczaj ściśle wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Diagnostyka obturacyjnego bezdechu sennego opiera się na badaniu polisomnograficznym, a jego nasilenie mierzy się za pomocą wskaźnika bezdechów i spłyceń oddychania. Większość działań niepożądanych wywoływanych przez obturacyjny bezdech senny w odniesieniu do układu sercowo-naczyniowego ma, w toku włączonego leczenia, charakter odwracalny. Oprócz terapii za pomocą wentylacji w trybie ciągle dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych w celu kompleksowego leczenia obturacyjnego bezdechu sennego zaleca się również zmniejszenie masy ciała, unikanie leków o depresyjnym wpływie na centralny układ nerwowy, leczenie niedrożności jamy nosowej, a także spanie w pozycji bocznej. (Folia Cardiologica Excerpta 2008; 3: 74-78)

Pełny tekst:

Yilmaz, Fahrettin, et al. "Obturacyjny bezdech senny jako czynnik ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego." Folia Cardiologica Excerpta 3.2 (2008): 74-78. w formacie pdf: Obturacyjny bezdech senny jako czynnik ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego.
Zobacz również: Bezdech senny.

Bezdech senny definiuje się jako zatrzymanie oddychania  podczas  snu  spowodowane  albo  dysfunkcją centralnych mechanizmów kontrolujących proces  oddychania,  albo  mechanicznym  zapadnięciem się i następczą obturacją górnych dróg oddechowych. Ten pierwszy mechanizm znany jest pod nazwą  bezdechu  sennego  centralnego,  drugi  zaś określa się jako obturacyjny bezdech senny.
Obturacyjny bezdech senny jest częściej występującą formą bezdechu sennego i dotyczy około 5–15% populacji. Dla tego zespołu charakterystyczne  jest  występowanie  okresów  bezdechu i spłyconego oddychania, które prowadzą do przynajmniej 4-procentowego spadku wartości saturacji, zazwyczaj u pacjentów z nadwagą uskarżających się na dzienną senność. Podczas okresu zatrzymania oddechu gardło jest częściowo lub całkowicie zamknięte, a sen ma charakter przerywany (budzenie się i następcze zasypianie). Z tego powodu pacjenci z tym schorzeniem uskarżają się na senność  dzienną.  Wskaźnik  bezdechów  i  spłyceń oddychania  (AHI, apnea-hypopnea  index),  który wskazuje na liczbę epizodów bezdechu i spłycenia oddychania w ciągu 1 godziny, służy określeniu ciężkości  i  nasilenia  zjawiska  bezdechu  sennego. W przypadku wartości AHI wynoszących 5–15 bezdech senny definiuje się jako łagodny, 15–30 — jako umiarkowany, a powyżej 30 — jako ciężki. Zwiększone  ryzyko  sercowo-naczyniowe  obserwuje  się u pacjentów, u których AHI wynosi powyżej 30 na godzinę.